111 comments on “Guestbook:”

1. มาณพ ศิริภิญโญกิจ says:

   May 27, 2015 at 9:10 am

   ตั้งแต่ที่ผมได้เข้ามาทำงานเป็นอาจารย์ที่ ม.กรุงเทพนี้ สิ่งที่ผมและคิดว่าทุกๆ คนเห็นและจดจำได้คือ ท่าน อธ.เป็นผู้นำที่มีความทุ่มเทในหน้าที่การงาน ใส่ใจในรายละเอียดปลีกย่อย ใส่ใจในบุคลากรทุกตำแหน่ง และมีความมุ่งมั่นที่จะนำพา ม.กรุงเทพไปสู่เป้าหมายที่ตั้งไว้
   ขอให้อาจารย์มัทมีสุขภาพแข็งแรงและมีความสุขตลอดไปนะครับ

   ด้วยความเคารพอย่างสูง

2. boonchob.p@bu.ac.th says:

   May 27, 2015 at 9:16 am

   ในโอกาสที่ท่านอธิการบดีเกษียณอายุการทำงาน กระผมขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ได้โปรดคุ้มครองให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรง มีความสุข มีความเจริญ และเป็นที่รักเคารพของบุคลากร ม.กรุงเทพตลอดไป

   ด้วยความเคารพและนับถือ
   อ.บุญชอบ พรรณนิกร
   สำนักบริหารกายภาพและสิ่งแวดล้อม(ฝ่ายอาคารสถานที่เดิม)

3. ภาสินี เปรมประพันธ์ says:

   May 27, 2015 at 9:49 am

   หนูยังจำเหตุการณ์เมื่อเข้าทำงานใหม่ๆ ตอนที่ต้องไปรายงานตัวกับผู้บริหารแต่ละท่าน ทำให้รู้สึกตื่นเต้น ประหม่า รวมทั้งมีหลากหลายความรู้สึกประดังเข้ามา แต่เมื่อได้เข้าไปรายงานตัวกับอาจารย์ ความรู้สึกเหล่านั้นได้หายไปหมดสิ้น กลับกลายเป็นความรู้สึกอบอุ่น และซาบซึ่งใจที่ได้กลับมาอยู่บ้านหลังใหญ่อันแสนอบอุ่นหลังนี้ การพูดคุยซักถามเรื่องราวของอาจารย์ทำให้หนูสัมผัสได้ถึงความรัก ใส่ใจ และห่วงใยที่อาจารย์มีให้ ภูมิใจที่ได้เป็นทั้งลูกศิษย์ และลูกน้องของอาจารย์ค่ะ และจะขอนำเอาแบบอย่างที่ดีงามของอาจารย์ในทุกๆ ด้าน ไปเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตค่ะ

   ในวาระแห่งการเกษียณอายุของอาจารย์ ใคร่ขอกราบอาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ได้โปรดดลบันดาลให้อาจารย์มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงตลอดไปค่ะ

4. Leonard (Len) Barnett says:

   May 27, 2015 at 11:01 am

   Dear Dr. Mathana
   Thank you for your support and leadership over recent years. Your gentle, warm and clear guidance has been very much appreciated by me. A wonderful person and a wonderful leader.

   Best wishes for your future,

   A. Leonard Barnett

5. NooNok P. Ngammuk says:

   May 27, 2015 at 11:43 am

   เมื่อ 13 ปีที่แล้ววันที่ 24 ตุลาคม 2545 มีบันทึกฉบับเล็กๆมาถึงที่โต๊ะทำงานเป็นลายมือซึ่งมองออกว่าเป็นลายมือสุภาพสตรีเขียนว่า

   เรื่อง ขอให้ไปเป็นเลขาที่ประชุม
   เรียน ดร. ภัทริยา ผ่าน ผอ. วนช
   จาก รอง วก.
   วันที่ 24 ตค. 45
   ด้วยจะมีการจัดการประชุมอธิการบดีสถาบันอุดมศึกษาเอกชนประจำปี 2545 ระหว่างวันที่ 25-26 ตค. 45 ในการนี้มหาวิทยาลัยกรุงเทพเป็นสถาบันที่รับผิดชอบจัดการประชุม จึงเรียนมาเพื่อขอให้อาจารย์ ดร. ภัทริยา งามมุข ไปช่วยงานเลขานุการที่ประชุมดังกล่าว เพื่อจดบันทึกการประชุมและนำมาสรุปเพื่อจัดพิมพ์ต่อไป รถออกจาก มกท. ที่ P1 เวลา 7.30 น. เพื่อไปประชุมที่ รร. การ์เดน บีช รีสอร์ท พัทยา และกลับมา มกท. โดยออกจากที่ประชุมวันที่่ 26 ต.ค. 45 เวลา 13.30 น.

   และลงลายมือชื่อที่เป็นลายมือชื่อที่หนูคุ้นชินมา 22 ปี อาจารย์ทราบไหมคะว่าบันทึกฉบับนี้หนูยังเก็บรักษาอย่างดีจนถึงทุกวันนี้ ในวันนั้น หนูยอมรับว่าเป็นวันที่ตื่นเต้นที่สุดในชีวิตอีกหนึ่งเลย ดร. จบใหม่อย่างหนูได้มีโอกาสไปรับใช้อาจารย์ ได้ไปเป็นเลขานุการในการประชุม ถึงแม้ว่าแค่ สองวันแต่มันทำแนวคิดหนูเปลี่ยนไปอาจารย์ทราบไหมคะว่าหนูไม่ได้นอนทั้งคืนในคืนนั้น ทั้งๆที่ห้องพักอย่างดี แต่หนูต้องการให้งานสรุปการประชุมของหนูดีที่สุดในชีวิต ดีกว่างานเขียนวิทยานิพนธ์ที่เพิ่งเขียนจบลง แล้ววันนั้นวันที่อาจารย์นำบทสรุปที่เขียนด้วยลายมือหนูทั้งหมด กว่า 10 หน้ากระดาษ ขึ้นไปบรรยายสรุป มันทำให้หนูยิ้มทั้งน้ำตา ขอบคุณอาจารย์ที่ทำให้หนูเกิดกำลังใจว่าหากเราตั้งใจทำงานให้ดีที่สุดมันควรต้องมีผลงานที่ดีที่สุดเสมอ และการไปทำงานครั้งนี้อาจารย์ทำให้หนูมีกำลังใจและมีแรงศรัทธาที่จะเป็นครูที่นี่ ที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพเพราะเด็กๆอย่างหนูได้มีโอกาสไปทำงานในการประชุมที่มีท่านอธิการมหาวิทยาลัยชั้นนำทั่วประเทศคงมีแค่ที่นี่เท่านั้นที่ให้โอกาส และขอบคุณที่อาจารย์ทำให้หนูมีโอกาสทำงานนี้ที่ทำให้หนูได้มีโอกาสฟังเพลงคาราโอเกะที่อาจารย์ขึ้นไปร้องด้วยยังจำได้ว่าชื่อเพลง ใคร ของบอยด์ โกสิยพงศ์ ความทรงจำของหนูที่มีต่ออาจารย์คือ สุภาพสตรีที่คล่องแคล่วว่องไวและรอบรู้ และมีบุคลิกที่เป็นผู้นำตลอดเวลา อาจารย์จะยังคงเป็นผู้นำที่เป็นสุภาพสตรีต้นแบบของหนูตลอดไปค่ะ
   ดร. ภัทริยา งามมุข